اثر هیدروژل سوپرجاذب بر عملکرد، اجزای عملکرد و کارایی مصرف آب ذرت دانه‎ای تحت شرایط تنش خشکی

کم‎آبیاری یک راه کار بهینه‎سازی تولید محصول در شرایط تنش آبی است. همچنین، هیدروژل سوپرجاذب، پلیمری آب دوست با قابلیت نگهداری مقادیر زیاد آب در خود می­باشد. این پژوهش به منظور بررسی اثر سطوح مختلف هیدروژل سوپرجاذب از نوع سوپر آب آ 200 بر عملکرد و اجزای عملکرد ذرت رقم سینگل کراس 704 تحت تنش خشکی صورت پذیرفت. این آزمایش به صورت کرت‎های خرد شده بر پایه بلوک‎های کامل تصادفی در خاک شنی در منطقه حمیدیه خوزستان انجام شد. در این پژوهش میزان ­آب آبیاری به عنوان تیمار اصلی شامل 100، 75 و 50% نیاز آبی گیاه و هیدروژل سوپرجاذب به عنوان تیمار فرعی شامل 0 (شاهد)، 15، 30 و 45 گرم بر متر مربع در نظر گرفته شدند. با افزایش تنش خشکی، عملکرد، اجزای عملکرد و کارایی مصرف آب ذرت دانه‎ای کاهش معنی‎داری داشت. تأثیر تنش خشکی از طریق کاهش شاخص سطح برگ و اختلال در روند جذب و انتقال عناصر غذایی بود  که در نهایت منجر به کاهش عرضه مواد پرورده و کاهش عملکرد و اجزای عملکرد شد. در نهایت نتیجه‎گیری شد که هیدروژل سوپرجاذب بر ذخیره‎سازی آب و مواد غذایی و رهاسازی آنها در شرایط تنش خشکی مؤثر است و به طور معنی‎داری از کاهش عملکرد و اجزای عملکرد محصول جلوگیری می‎کند. توصیه می­شود از تیمار تأمین 75% نیاز آبی گیاه به علاوه کاربرد 45 گرم در متر مربع سوپرجاذب جهت کشت ذرت در شرایط آب­و­هوایی خوزستان استفاده گردد.